Επιμέλεια Συνέντευξης: Σπύρος Καλαματιανός
Το αέρινο βάδισμά της στις πασαρέλες και το εντυπωσιακό παρουσιαστικό της, καθιέρωσαν την Άντζυ Ανδριτσοπούλου στον χώρο της μόδας και της ομορφιάς. Η καλλονή τα τελευταία χρόνια, έχει αφήσει πίσω της όλ΄ αυτά, ενώ εργάζεται και ασχολείται με την οικογένειά της, δίχως πάντως να ΄χει ξεκόψει εντελώς από τη μόδα. Ο σχεδιασμός κοσμημάτων είναι πλέον μέρος της καθημερινότητάς της, την οποία απολαμβάνει με τους ανθρώπους που αγαπά. Σε μία πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξή της στον Σπύρο Καλαματιανό για λογαριασμό του Vesper η Άντζυ Ανδριτσοπούλου μιλά για τη ζωή της, τη νέα ενασχόληση της, αλλά και πολλές στιγμές της καριέρας της. Απολαύστε την!
Τι ήταν αυτό που σε έκανε να ασχοληθείς με τον χώρο της μόδας;
Όταν ήμουν 16 χρονών μου έκαναν πρόταση οι μαθητές της σχολής ΑΚΤΟ να φωτογραφηθώ για μία εργασία για το πτυχίο τους με θέμα την δεκαετία των 50’s. Το αποτέλεσμα ήταν πάρα πολύ καλό και ο καθηγητής της ΑΚΤΟ μου είπε να σκεφτώ να το κάνω επαγγελματικά. Έτσι 3 μήνες αργότερα γινόταν ο διαγωνισμός του look of the year ’93. Έλαβα μέρος και πήρα τον πρώτο τίτλο. Από εκεί ξεκίνησα επαγγελματικά σε ένα από τα καλύτερα πρακτορεία μόδας το “MODELS ONE” της Μαίρης Δρακοπούλου. Τα χρόνια που ακολούθησαν ήταν πραγματικά υπέροχα, με πολύ σημαντικές δουλειές όπως editorials σε μεγάλα περιοδικά ΓΥΝΑΙΚΑ,Votre Beauté,Madame figaro, Show μόδας και λίγο αργότερα τηλεόραση.
Ποια νομίζεις ότι ήταν η σημαντικότερη στιγμή στην καριέρα σου;
Η κάθε συνεργασία ήταν σημαντική γιατί από όλες αποκτούσα γνώση, εμπειρία και σπουδαίους φίλους που με συντροφεύουν ακόμα και σήμερα. Όλο αυτό στην ζωή μου ήταν το καλύτερο σχολείο για να φτάσω να κάνω αυτό που αγαπώ πολύ σήμερα. Ίσως αν έπρεπε να σκεφτώ κάποια συγκεκριμένη στιγμή να επέλεγα αυτή του ξεκινήματος μου το LOOK OF THE YEAR που ήταν το διαβατήριο για τον χώρο της μόδας.
Υπάρχει κάτι το οποίο πετάς από την μέχρι τώρα πορεία σου;
Όχι δεν πετάω τίποτα γιατί όπως είπα και πιο πάνω όλη αυτή η πορεία με έκανε αυτό που είμαι σήμερα το οποίο αγαπώ, ακόμα και οι κάποιες λάθος επιλογές μου.
Τι νομίζεις ότι είναι αυτό που λείπει από την σημερινή Ελληνική Μόδα;
Η μόδα είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας. Η κρίση στην Ελλάδα κουκούλωσε για μεγάλο χρονικό διάστημα των χώρο της μόδας και τους ανθρώπους που την υπηρετούν. Είναι λογικό γιατί δεν είναι πρώτη ανάγκη, όμως θεωρώ πως είναι το αντίδοτο στη κρίση αν την προσαρμόσεις στα δεδομένα της εποχής. Είναι και ψυχοθεραπευτικό να ασχολούμαστε με κάτι που δίνει λίγο χρώμα στην μουντίλα που μας έχουν βάλει. Μπορεί στα αυτιά κάποιον να θεωρείτε ανάλαφρο άλλα σε κάποιους άλλους να λειτουργεί σαν πηγή ζωής. Έτσι βλέπουμε πολλούς Έλληνες σχεδιαστές να κάνουν αυτή τη στιγμή θαύματα στον χώρο της μόδας και να επαναπροσδιορίζουν τα δεδομένα. Νομίζω πως οι εμπνευσμένοι δημιουργοί είναι πολλοί περισσότεροι και με διάθεση να αφήσουν την Ελληνική τους ταυτότητα παντού. Τέλος στην ξενομανία, έχουμε πολλά να δώσουμε και να καταφέρουμε άλλωστε μετά από κάθε μπόρα εμφανίζετε το ουράνιο τόξο.
Το τελευταίο διάστημα ασχολείσαι πολύ πετυχημένα με τον σχεδιασμό κοσμημάτων, πως προέκυψε αυτή σου η δραστηριότητα;
Τελείωσα Δομικός (Αρχιτεκτονικό σχέδιο) άλλα πότε δεν ασχολήθηκα με αυτό, την καλλιτεχνική μου φύση, την αγάπη μου για το σχέδιο και οτιδήποτε είχε να κάνει με την χειροτεχνία την είχα ανακαλύψει από πολύ μικρή ηλικία. Νομίζω ότι κάποια πράγματα είναι προκαθορισμένα να συμβούν στην ζωή μας απλά περιμένουν ίσως την κατάλληλη στιγμή για να ωριμάσουν. Όταν δημιούργησα ερασιτεχνικά το πρώτο μου κόσμημα, άρεσε πολύ σε φίλες και άρχισαν να μου το ζητάνε, στην συνέχεια το ίδιο ακριβώς συνέβη και με το πρώτο μαγαζί στην Γλυφάδα που μου ζήτησε να φτιάξω μια σειρά αποκλειστικά για αυτό. Εκεί κατάλαβα πως αυτό που κάνω έχει απήχηση και πρέπει να το δω πιο επαγγελματικά, πέραν από το γεγονός ότι δημιουργώντας κάτι δικό μου με έκανε να νιώθω ζωντανή και μέσα από αυτό να εκφράζομαι και να εξελίσσομαι. Έτσι τις ιδέες μου άρχισα να τις αποτυπώνω στα σχέδια μου και μετά να τους δίνω μορφή με διάφορα υλικά είτε αυτό ήταν κόσμημα είτε ένα μοναδικό κομμάτι για δώρο. Έτσι δημιουργήθηκε όλη η ιδέα της “PersonArt ”που αφορά το κομμάτι των jewelery άλλα και των προσωπικών δώρων.
Ποιες είναι οι πηγές έμπνευσης σου;
Η κάθε συλλογή έχει διαφορετικό χαρακτήρα άλλα σίγουρα το προσωπικό μου στιλ δεν μπορεί να μην είναι κυρίαρχο, όποια και αν είναι η πηγή της έμπνευσης μου. Δηλαδή το Rock και Ethinc που με χαρακτηρίζει ως άνθρωπο δεν γίνετε να μην περνάει στα σχέδια μου ακόμα και όταν δημιουργώ κάτι πιο κλασικό για τα δεδομένα μου όπως η Navy σειρά που έχω στην συλλογή μου. Πρώτα θέλω αυτό που φτιάχνω να μπορώ να το φορέσω σε μια ανάλογη περίσταση αλλιώς δεν μπορώ να το υποστηρίξω και ως προϊόν.
Στα κοσμήματα μου χρησιμοποιώ κυρίως φυσικά υλικά, ημιπολύτιμους λίθους ξύλο, δέρμα, μεταξωτά και βαμβακερά υφάσματα, νήματα, μεταξωτές η βαμβακερές φούντες, πούπουλα και ότι είναι φιλικό με το δέρμα, ακόμα και τα μέταλλα μου είναι αντιαλλεργικά ανοξείδωτα ή επιμεταλλωμένο ασήμι.
Πρόσφατα σε δύο εκδηλώσεις μας παρουσίασες πολύ ωραία πράγματα. Πες μας λίγο τι είδαμε σε αυτές τις εκδηλώσεις;
Η φετινή χρονιά για εμένα ήταν μια πολύ δυνατή χρονιά που νομίζω ότι μετά από μια πενταετία σκληρής δουλειάς ήρθε και καθιερώθηκε πια η PersonArt ως brand και εγώ ως σχεδιάστρια. Αν ξεκινήσουμε από την πρώτη μου επίσημη παρουσίαση στο Golden Hall τον Νοέμβριο και κλείνοντας για τον Μάιο με δυο πολύ δυνατά event αυτό του Ε.Ν.Ο.Α (Ναυτικός όμιλος Αιγυπτιωτών) όπου συμμετείχα με τα κοσμήματα μου σε ένα ιδιαίτερο show με ολυμπιονίκες αλλά και αυτό στο Πολιτιστικό κέντρο Μελίνα Μερκούρη για την Palco professional Greece όπου παρουσίασα την τελευταία μου συλλογή Ethnic Inspiration.
Ποια είναι τα επόμενα επαγγελματικά σου βήματα;
Έχω κάποιους ουρανούς να κατακτήσω γιατί τα όνειρα δεν πρέπει να έχουν ταβάνι. Είμαι όμως πραγματικά ευγνώμων με όλα όσα έχουμε καταφέρει μέχρι σήμερα μαζί με τον άντρα μου που τον έχω συνοδοιπόρο σε όλο αυτό, τα καλύτερα έρχονται …
Τι θέλεις να πεις κλείνοντας;
Μπορεί να ακούγεται κλισέ αλλά θεωρώ ότι η υγεία, η αγάπη και η θετική σκέψη είναι αρκετά σαν μια ευχή για κλείσιμο.
Oι Φωτογραφίες είναι από το προσωπικό αρχείο της Άντζυς Ανδριτσοπούλου
Leave a reply